Przeskocz do treści

Wydział Prawa i Administracji Uniwersytet Warszawski

Kim był Manfred Lachs

Manfred Lachs (1914-1993)

  • Ur. 21 kwietnia 1914 r. w Stanisławowie (Iwano-Frankowsk);
  • 1932-1934 – studia dyplomatyczne w Akademii Konsularnej w Wiedniu;
  • 1934-1936 – studia prawnicze na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego;
  • 1937 r. – otrzymał stopień naukowy doktora praw na Uniwersytecie Jagiellońskim;
  • 1938-1939 – studia uzupełniające na Uniwersytecie w Cambridge i w London School of Economics;
  • 1946-1947 – radca prawny delegacji polskiej na Konferencję Pokojową w Paryżu, przygotowującą traktaty pokojowe z Bułgarią, Finlandią, Rumunią, Węgrami i Włochami;
  • 1947-1960 – dyrektor Departamentu Prawno-Traktatowego Ministerstwa Sprawiedliwości;
  • 1948-1952 – profesor Katedry Prawa Międzynarodowego Publicznego Akademii Nauk Politycznych w Warszawie;
  • 1949 r. – uzyskał stopień doktora habilitowanego na UW, został tam docentem;
  • 1949 r., 1951 r. i 1955 r. – wybierany przewodniczącym Komitetu Prawnego Zgromadzenia Ogólnego ONZ;
  • 1952 r. – został profesorem nadzwyczajnym;
  • 1952 – 1984 – profesor Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego: 1952-1961 – profesor Katedry Prawa Międzynarodowego WPIA UW; 1961-1971 i 1973-1977 – profesor Katedry Prawa Międzynarodowego Publicznego WPIA UW; 1977-1984 profesor Zakładu Prawa Międzynarodowego Publicznego Instytutu Prawa Międzynarodowego WPIA UW;
  • Od 1956 r. – członek Komisji Kodyfikacyjnej przy Ministrze Sprawiedliwości;
  • 1956-1966 – członek Rady Doradczej ds. Sekretariatu ONZ;
  • 1956-1969 – kierownik Działu Prawa Międzynarodowego Publicznego i Prywatnego w Instytucie Nauk Prawnych PAN;
  • 1958 r. – uzyskał stopień doktora nauk prawnych w Moskiewskim Uniwersytecie Państwowym (odpowiednik polskiego stopnia naukowego doktora habilitowanego nauk prawnych);
  • 1959 r. – otrzymał tytuł naukowy profesora zwyczajnego;
  • 1959 r. – został doktorem prawa Uniwersytetu w Nancy;
  • 1962-1967 – przewodniczący Podkomitetu ds. Pokojowego Wykorzystania Przestrzeni Kosmicznej;
  • 1963-1967 – redaktor naczelny „Studiów Prawniczych”;
  • od 1966 r. –  wiceprzewodniczący Podkomitetu ds. Sukcesji Państw i Rządów;
  • 1966-1967 – przewodniczący Rady Naukowej Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych;
  • 1964-1980 – członek Komitetu Ekspertów ds. opracowania procedury koncyliacyjnej Konferencji Handlu i Rozwoju NZ;
  • 1967 – 1993 –  sędzia Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości ONZ;
  • 1973-1976 –  prezes Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości ONZ;
  • 1975 r. – wyróżniony Medalem ONZ „Wybitny Prawnik Świata”;
  • 1976 r. – otrzymał Holenderską Nagrodę Pokojową za działalność na rzecz odprężenia międzynarodowego;
  • 1976-1993 – wiceprzewodniczący Kuratorium Haskiej Akademii Prawa Międzynarodowego
  • 1977-1980 – wiceprezes Rady Instytutu Badań ONZ;
  • 1980 r. – Haska Akademia Prawa Międzynarodowego powierzyła Manfredowi Lachsowi wykład ogólny z zakresu prawa międzynarodowego publicznego;
  • 1987 r. –  otrzymał nagrodę specjalną Encyclopaedia Britannica
  • Zm. 14 stycznia 1993 r.  w Hadze

Ponadto:

  • 1960-1962 – prezes Polskiego Towarzystwa Nauk Politycznych;
  • 1962-1966 – przewodniczącym Narodowego Komitetu Prawa Kosmicznego;
  • od 1963 r. – członek Instytutu Prawa Międzynarodowego w Salonikach;
  • od 1965 r.- członek honorowy Międzynarodowej Akademii Astronautycznej w Paryżu;
  • od 1966 r. – członek Akademii Nauk Moralnych w Bolonii;
  • od 1969 r. – członek Meksykańskiej Akademii Prawa Międzynarodowego;
  • od 1977 r. – członek honorowy Amerykańskiego Stowarzyszenia Prawa Międzynarodowego w Waszyngtonie;
  • od 1980 r. – członek Akademii Nauk Moralnych i Politycznych Institut Francais;
  • od 1982 r. – członek Holenderskiego Królewskiego Towarzystwa Naukowego;
  • 1976-1993 – członek Rady Szwedzkiego Instytutu Badań nad Pokojem.

Odznaczony

  • 1948 r. – Złotym Krzyżem Zasługi;
  • 1951 r. – Krzyżem Oficerskim OOP;
  • 1954 r. – Krzyżem Komandorskim OOP;
  • 1964 r. – Orderem Sztandaru Pracy I klasy;
  • 1981r. – Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą OOP.

Doktor honoris causa kilkunastu uniwersytetów, m.in.:

  • Uniwersytetu w Budapeszcie (1967),
  • Uniwersytetu w Algierze (1969),
  • Uniwersytetu w Delhi (1969),
  • Uniwersytetu w Nicei (1972),
  • Uniwersytetu w Bukareszcie (1974),
  • Uniwersytetu w Brukseli (1974),
  • Uniwersytetu w Halifax (1974),
  • Uniwersytetu w Nowym Jorku (1974),
  • Uniwersytetu Sofijskiego (1975),
  • Uniwersytetu w Southampton (1975), 
  • Howard University w Waszyngtonie (1975), 
  • Simon Fraser University w Vancouver (1976),
  • Uniwersytetu Londyńskiego (1976),
  • Uniwersytetu w Helsinkach (1980)
  • Uniwersytetu Śląskiego (1988).

W 1965 r. został członkiem Rady Wydziału Prawa McGill University w Montrealu.


Źródła:

Dokumenty osobowe Manfreda Lachsa zgromadzone w Pracowni Dziejów Wydziału Prawa i Administracji UW.

Pismo dyrektora Biura Kadr i Odznaczeń Kancelarii Prezydenta RP Barbary Mamińskiej z dnia 13 kwietnia 2007 r. (BKO Nr 417-242-07).

Rozmowy z prof. zw. dr hab. Eugeniuszem Piontkiem – absolwentem Wydziału Prawa UW w 1956 roku (tekst niepublikowany), s. 28-34.


Opracowania:

Karski, A Brief Review of Instruction on the Public International Law at the University of Warsaw, “Miscellanea Iuris Gentium” 1991, t. II, s. 152-153.

Karski, Uniwersytet Warszawski, [w:] Przyborowska-Klimczak A.(red.), Z kart historii polskiej nauki prawa międzynarodowego, Lublin 2002, s. 137-138.

Równy, Stowarzyszenie Prawa Międzynarodowego (ILA) – Grupa Polska. Cele i historia: Przerwanie członkostwa Grupy Polskiej z powodu II wojny światowej i reaktywowanie go w 1956 r. (http://www.ila.org.pl/cele_i5.html).

Śródka, Lachs Manfred, [w:] Śródka A., Uczeni polscy XIX-XX stulecia, t. II (H-Ł), Warszawa 1995, s. 447-449.


Wykaz publikacji Manfreda Lachsa:

  1. Lachs M., Ghetto Warszawy: fragmenty i cyfry, London 1942.
  2. Lachs M., War Crimes. An Attempt to Define the Issues, London 1945.
  3. Lachs M., Unwritten laws of warfare, Tulane Law Review20, October 1945.
  4. Lachs M., Pakt Atlantycki a Karta Narodów Zjednoczonych, Państwo i Prawo 1949, nr 4.
  5. Lachs M. Międzynarodowe zobowiązania Polski. Skrypt opracowany na podstawie notatek stenograficznych, Warszawa 1949.
  6. Lachs M., IV Sesja Ogólna Zgromadzenia Narodów Zjednoczonych. Zagadnienia polityczno-prawnePaństwo i Prawo 1951-1952 nr 5-6.
  7. Lachs M. [wyd.], Walka o pokój na V Sesji ONZ, Warszawa 1951.
  8. Lachs M. [opr.], Zagadnienia polityki międzynarodowej na VI sesji ONZ, Warszawa 1952
  9. Lachs M., Rozejm w Korei. Zagadnienia prawne, Warszawa 1953.
  10. Lachs M., Zasada jednomyślności wielkich mocarstw – podstawą pokojowego współżycia narodów, Sprawy Międzynarodowe 1953 nr 6.
  11. Lachs M., [komentarz do] W obronie pokoju i niepodległości narodów, Warszawa 1954
  12. Lachs M., War Crimes. An Attempt to Define the Issues, London 1954.
  13. Lachs M. (kom.), W obronie pokoju i niepodległości narodów, Warszawa 1954.] Lachs M., Układy indochińskie. Genewa 1954. Zagadnienia prawne walki narodowo-wyzwoleńczej, Warszawa 1955.
  14. Lachs M., System bezpieczeństwa zbiorowego a sprawa bezpieczeństwa i pokoju w Europie, Warszawa 1955.
  15. Lachs M., Le Traite de Varsowie du 14 Mai 1955, London 1955.
  16. Lachs M., Zagadnienia bezpieczeństwa zbiorowego w Europie: materiały Sesji Naukowej Polskiej Akademii Nauk, red. C. Berezowski, M. Lachs, K. Libera, Warszawa 3 – 6 kwietnia 1955.
  17. Lachs M, Prawo międzynarodowe. Warszawa 1955
  18. Lachs M., Die Kollektive Sicherheit. Das System der kollektiven Sicherheit Und die Fragen der Gewährleidtung der Sicherheit der Welt, Berlin 1956.
  19. Lachs M., Le probleme de la revision de la Charte des Nation Unies, Paris 1957.
  20. Lachs M., Umowy wielostronne. Studium z prawa traktatowego, Warszawa 1958.
  21. Lachs M., Evolutionen des Kollektivvetrages. Wandlungen und Änderungen der Kollektivnormen, Göttingen 1959.
  22. Lachs M., Mnogostronnie dogovory, Moskwa 1960.
  23. Lachs M. Instrumenty współczesnej dyplomacji, Warszawa 1961.
  24. Lachs M., Evolucion y funciones de los tratados multilaterales, Mexico 1962.
  25. Lachs M., La frontière polono-allemande. Droit, vie et logique de l’histoire, Warszawa 1964.
  26. Lachs M., The Polish-German Frontier. Law, Life and Logic of History, Warszawa 1964 [wyd. 2 – 1965].
  27. Lachs M., The International Law of Outer Space. A Law in the Making, Warszawa 1964.
  28. Lachs M., La frontera Polaco- Alemana. Derecho, vida y logica de su historia, Warszawa 1966.
  29. Lachs M., Przestrzeń kosmiczna – nowy wymiar prawa międzynarodowego, Państwo i Prawo1966 nr 3.
  30. Lachs M., The law of outer space. An experience in contemporary law-making, Leiden 1972.
  31. Lachs M., Die Westgrenze Polens. Recht, Tatsachen, Logik der Geschichte, Warszawa 1967.
  32. Lachs M., La Cour international de Justice dans le monde d’ajourd’hui, Bruxelles 1975.
  33. Lachs M., Teachings and Teaching of International Law, The Hague 1977.
  34. M., Some reflections on science, technology and international law, [w:] Essays on international law, 1977.
  35. Lachs, Tendencje rozwojowe prawa kosmicznego, Postępy Astronautyki 1978.
  36. Lachs, Some reflections on the State of the Law of Outer Space, Journal of Space Law, 1981, vol. 9, nr 1-2.
  37. Lachs, The Teacher in International Law. Teachings and Teaching, The Hague 1982; [wyd. 2 – 1986].
  38. Lachs M., Rzecz o nauce prawa międzynarodowego, Warszawa 1986.
  39. Lachs, Czy kryzys prawa międzynarodowego? Państwo i Prawo 1992, nr 2.

Opracowali: dr hab. Karol Karski, dr hab. Katarzyna Myszona-Kostrzewa prof. UW